Nadat je me afgelopen maandag, met je gouden onthaal (lees: TANTE KELLY!) begroette vroeg je me of ik cadeautjes bij me had. Daarna stak je 4 vingertjes op. Want dit jaar lijk je je er nog meer bewust van. Olaf, 4 jaar, cadeautjes. En vervolgens het wensenlijstje. Lief mannetje, vandaag is dan eindelijk jouw dag!
Bekijk bericht
Wat nu als de twee linkerbanen gesloten zijn en je alleen nog maar de rechterbaan kan volgen? De rechterbaan, dwars door al je positieve en sombere gedachtes, over de hobbels en door de kuilen. Je kan ze niet meer ontwijken, geen op links en door, maar aanpakken.
Bekijk bericht
Als er een onderwerp is waarmee je me makkelijk tegen het plafond aan krijgt dan is het wel gewicht. En dan met name de cijfertjes op de weegschaal. Want in mijn optiek zijn het slechts cijfers, voor mijn gevoel is de huidige samenleving daar ook steeds meer op ingesteld. Maar in de behandelkamer blijkt anders.
Bekijk bericht
4 jaar geleden zaten we met smart op je te wachten. Telden we de dagen af en stond mijn luchtalarm ringtone al dagen ingesteld. Maar je liet ons nog even op je wachten. En nu zijn we al bijna in de fase dat je gaat doen waar tante Kelly nog niet klaar voor is. School!
Bekijk bericht
Zo daar zit ik dan, op de palletbank, in het zonnetje, en mijn laptop op schoot. Ik dacht dat als stug achter het bureau schrijven niet werkt ik net zo goed met mijn laptop op de bank buiten kon ploffen. Eens zien of dat de opening is naar meer recent leesvoer op Bij Zus.
Bekijk bericht
