Van een vest naar een jurkje – column over zelfbeeld

Met veel plezier volg ik al heel wat jaren de dames Martine en Willemijn van Wil&Tien. Martine deelde even geleden een mooie Instagrampost over zelfacceptatie en dat ene vervelende stemmetje in je hoofd dat je beoordeelt. Een herkenbaar artikel dat mij inspireerde om mijn weg van vest naar jurkje te delen.

Voor de Instagram post van Martine klik je hier. Het is haar foto en om deze hier zomaar te delen vind ik niet aan mij. Dus dan op deze manier!

Van vest naar jurkje

De angst voor de mening van een ander

Al mijn hele leven heb ik een stevig postuur, iets waar ik als jong meisje lang mee gepest ben. Het heeft een litteken achter gelaten wat ervoor heeft gezorgd dat ik mij tijdens mijn puberteit steeds verder ben gaan verstoppen. Ik weet nog goed dat het dragen van een jurkje tijdens de eindmusical in groep 8 een hele overwinning was. Een overwinning die ik niet heb doorgezet in de brugklas. Gymles was een hel, niet alleen door de astma, ook door het omkleden.

Een periode van verstoppen in mijn vest en weer opbloeien

In de 2^e klas werd ik ziek en droeg ik altijd een t-shirt met een broek en een vest. En dat heb ik een jaartje of 2/3 gedaan. Het zal tot ongeveer mijn 16e zijn geweest. Tot iemand met mij ging werken aan mijn gewicht. We gingen de challenge aan om allebei in 2 maanden tijd 10kg af te vallen. Achteraf niet de slimste keuze, maar toen zorgde dat er uiteindelijk wel voor dat mijn vest uit ging en ik een korte broek en driekwart broek kocht. Oh wat vond ik dat spannend! De challenge won ik trouwens, maar die kilo’s kwamen uiteindelijk weer twee dubbel terug.

Verliefdheid brengt veel meer met zich mee dan alleen liefde

De verliefdheid en de bijkomende gezelligheid zorgde ervoor dat er langzamer zeker weer kilo’s bij kwamen. Ze kwamen gewoon, zonder dat ik er erg in had. Ik voelde mij goed, kreeg nog meer zelfvertrouwen en ik ging dragen wat ik wilde dragen. Kenneth was gek op zwemmen, dus zo moest ik uiteindelijk wel iets van een bikini kopen. Nog een stap verder! Een stap die ik lange tijd heel lastig vond. Want ja, iedereen zag mijn buik en wat zouden ze in hemelsnaam van mij denken. Maar door het gewoon te doen kon ik hier wel in groeien.

Gelukkig raakte ik steeds comfortabeler in andere kleding stukken en zo ontstond ook het moment dat ik naar mijn vervolgopleiding rokjes ging dragen. Weliswaar met een legging of panty, maar het lukte. Het feit dat school mij toen vaker vroeg om te spreken zorgde er ook voor dat ik qua persoonlijkheid verder kon groeien. En ik denk dat mijn blog mij daar ook in heeft geholpen. Het zelfvertrouwen steeg steeds meer en omdat ik er graag zakelijker uit wilde zien haalde ik ook kleding die daarvoor zorgde.

De kriebel voor jurkjes

Op een gegeven moment kwam de kriebel voor zomerjurkjes. Ik wilde het toch graag eens proberen! Op social media werd ik steeds meer geinfluenced dat zoiets gewoon kon. Welke maat je ook hebt. Dus kocht ik eindelijk 2 jurkjes bij de C&A. En voor ons geslaagd feest scoorde ik er 2 en een lange rok bij de H&M. Dolgelukkig was ik! Ik durfde jurkjes aan en had er eindelijk gekocht bij de H&M. En ik zal je zeggen, de kilo’s waren niet veel minder geworden. Het was puur mijn zelfbeeld en het vertrouwen in het feit dat ik het wel kon dragen!

In een hitte golf werken

Toch ging mijn zelfbeeld weer iets omlaag. Ik denk door wat ik daarna aan mentale uitdagingen voor mijn kiezen kreeg. Daarnaast waren er ook kledingvoorschriften op het werk waar ik mij aan diende te houden. En zo droeg ik eigenlijk alleen korte broeken en jurkjes in het weekend. Toen ik vorig jaar bij de post ging werken was er dan ook weer even een hobbel en een stemmetje in mijn hoofd dat sprak. Korte broeken droeg ik namelijk liever niet naar het werk. Maar met de hitte golf kon ik natuurlijk niet met lange broeken lopen..

Het kwartje is gevallen

Dus maakte ik een klein stapje vooruit door 3 kwart broeken te kopen. Nog steeds best warm, maar het waren geen lange broeken. Echter had ik dan in het weekend kousen aan als ik een korte broek of jurkje droeg. Verschrikkelijk haha. Mijn lichaam en de kijk erop veranderde steeds meer en zo geschiedde dat ik dit jaar 3 bermuda’s heb gekocht. Mijn zelfvertrouwen is weer gegroeid, mijn zelfbeeld is verbeterd en eigenlijk ben ik gewoon meer volwassen geworden. Ik mag er zijn. Ook als dat ene vervelende stemmetje van vroeger weer eens komt buurten. En daar heb ik geen dieet voor gevolgd. Daarvoor ben ik mezelf gebleven, heb ik mezelf gegund waar ik zin in had en heb ik vooral balans gezocht.

Wat ik je wil meegeven

Moraal van dit hele lange verhaal? Je bent niet alleen. Het voelt misschien niet zo, maar jij bent niet de enige vrouw/man die soms dat gemene stemmetje op bezoek heeft. Wees vooral lief voor jezelf  en onthoud dat je mooi bent zoals je bent. Je bent goed genoeg. Die cijfers op de weegschaal zijn slechts getallen. Draag wat je wil dragen, doe wat je wil doen en sta daar voor 100% achter!

Ben trots op jezelf, straal dat uit en dan ben je in welke outfit dan ook een prachtig inspirerend mens!

Volg Bij Zus op Facebook, Instagram en/of Pinterest voor meer updates en kijkjes achter de schermen!