Zoals jullie wellicht weten ben ik veel bezig met mindfulness. Een mooi leerproces met vallen en opstaan. Elke dag weer oefenen tot die spier zo getraind is dat het een gewoonte wordt. Dus toen er zich een kans voordeed om mee te gaan op een mindful herfstwandeling, dacht ik; YES!
Zoals jullie weten ben ik sinds het begin van de Kelly Caresse club lid. Waar het aan het begin vooral ging om de standaard “vrouwen dingen” ging, gaat het eigenlijk nu veel verder dan dat. Natuurlijk hebben we onze leuke ditjes en datjes, maar we hebben het ook intensief over persoonlijke ontwikkeling. En daarmee gaan we samen steeds een stapje verder. Ik vind het ontzettend waardevol, de lessen, de nieuwe contacten en ik groei met liefde mee in dit persoonlijke ontwikkelingsproces. Het is vooral een online plek, met online meetings, maar er komen steeds meer offline evenementen bij. Zo deed ik in maart mee aan een workshop vision board maken bij Kelly thuis en ging ik in juni mee op high tea met een aantal dames van de club in Den Bosch. Twee super ervaringen!
Dus toen ik het evenement voor de mindful herfstwandeling online zag komen kwam hetzelfde gevoel dat ik had bij vision board maken naar boven. Ik wilde heel graag gaan! Ik diende een verlofverzoek in en toen dit geaccepteerd werd begon het verheugen. Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover..
De mindful herfstwandeling
Gewapend met een regenjas van papa en mijn “rib uit het lijf” Efteling paraplu zou ik gaan dansen in de regen. Er ging nog een handdoek, flesje water en pen mee en rond 12 uur stapte ik in de auto naar Kaatsheuvel. Ik volgde de redelijk bekende weg richting de Efteling. Maar eenmaal daar reed ik, in plaats van rechtdoor de parkeerplaats op, rechtsaf richting de Loonse- en Drunense duinen. Aangekomen op bestemming gleed de spanning enigszins van me af en kon vooral het genieten beginnen. En dat startte al met het doorkomen van een prachtige zon.
Langzamer zeker werd de groep compleet. We genoten van een bekertje thee en heerlijke baksels van Kelly’s assistente Lein. Lein had voor ons brownies met framboos en alcoholvrije limoncello, herfstcake, vegan appelcake en een bepaald soort muffins gemaakt. Ik heb ze in de loop van de middag allemaal geproefd. Stuk voor stuk zo lekker!
Een kaartje trekken
We kregen een fijn KC Club schriftje en daarna gingen we aan de slag. Kelly heette ons welkom en vervolgens mochten we een kaartje trekken. Ze had mijn favoriete kaartdeck bij zich en het kaartdeck dat nog heel hoog op mijn lijstje staat. Aangezien ik ’s ochtends al 2 kaartjes had getrokken uit mijn favoriet, koos ik nu voor het andere deck. Ik trok het kaartje met “Zie je al hoever je bent gekomen? Wees trots!”. Het gaf kippenvel, want dat is een les waarin ik nog meer mag groeien. Ik hou echt enorm van de boodschappen die zo’n kaartendeck je kunnen brengen. Hoe kaarten je kunnen begeleiden op een stukje zelfontwikkeling en hoe ze je kunnen ondersteunen in je dagelijks leven of op dit soort momenten.
Op naar mijn nieuwe ik
Nadat we allemaal ons kaartje hadden getrokken begonnen we met de wandeling. Die startte aan het begin van een trap en als je die trap opliep zou je bij de Loonse- en Drunense duinen uitkomen. We mochten aan de hand van vragen even een zelfreflectie doen over hoe het met ons ging. En daarna liepen we de steile trap op, op weg naar.. je zou bijna kunnen zeggen je nieuwe ik. Maar ik denk in dit geval nog meer verbinding met jezelf en met de andere dames.
Aangekomen op de Loonse- en Drunense duinen was ik onder de indruk van hoe mooi het er was. We volgden een pad omringd met bomen en struiken waarna je uit kwam op een grote zandvlakte met her en der een boom. Je zag 2 ruiters te paard, een groep mensen die een spel ging spelen en toch voelde je een enorme rust. Heerlijk. We maakten een groepsfoto en daarna kon de herfstwandeling beginnen.
Kelly had voor ons aan de hand van ballonnen een route uitgestippeld en bij iedere plek met een ballon was een nieuwe vraag. Ik besloot om eerst op een boomstronk te gaan zitten en vraag 1 uit te werken. Daarna vervolgde ik mijn pad naar de andere vragen. In alle rust nam ik ze door en stond ik stil bij mijn gedachtes. Bij de laatste individuele vragen besloot ik bij een groepje te gaan zitten dat ik al tijdens de high tea had ontmoet en die ik eigenlijk dagelijks spreek. Ik vulde de vragen nog in, we kletsten over van alles en daarna moest er nog een foto worden gemaakt in de bomen. Challenge accepted, hoewel ik het wel makkelijk hield door aan de zijkant een plekje te vinden.
Dankbaarheid
Al genietend van het mooie weer zagen we in de verte een flinke regenbui naar beneden komen. Een indrukwekkend en magisch beeld. We besloten gauw richting de plek te gaan waar Kelly was om ze te vertellen wat we hadden gezien en verder te gaan met de overgebleven vragen. De een-na-laatste vraag behandelden we in kleine groepjes. Een mooi moment waarbij je er echt even voor elkaar kon zijn. En daarna sloten we de herfstwandeling gezamenlijk af met dankbaarheid. Ik ben voor veel dingen dankbaar, maar op dat moment was ik vooral dankbaar voor weer een magische ervaring, met een geweldige groep dames uit een mooie club, op een prachtig plek in een stralende zon! De tijd was voorbij gevlogen. We sloten af en toen we terug bij de auto waren begon het dan toch te regenen. Perfect getimed!
Het was een prachtige middag! Moe maar voldaan en heel dankbaar reed ik weer naar huis. En toen ik ’s avonds een moment vond om het even van me af te schrijven kon ik een paar mooie conclusies maken.
En om af te sluiten lijkt het me mooi als je even bij jezelf te raden gaat waar jij dankbaar voor bent. Je mag het met me delen, maar je moet niks. Ik weet alleen dat bewust zijn van dankbaarheid veel positiefs brengt. Oh een tip, ga als het kan, eens naar de Loonse- en Drunense duinen toe, het is er echt adembenemend mooi. Ik neem Jewel en Kenneth zeker nog een keer mee voor een herfstwandeling.
Veel liefs,
Kelly
